Μια κυνική, απαισιόδοξη ματιά στα τέρατα που γέννησε αστυφιλία και στο περιθώριο που λάτρεψε ο Παζολίνι, ο τελευταίος σταθμός για την commedia all’ italiana και μια ταινία που κατά κάποιον τρόπο με σόκαρε! Τα καμώματα του μοχθηρού και γελοίου πάτερ φαμίλια και των άσχημων, κακών, ανόητων μελών της οικογενείας του που αποτελούν καρικατούρες αυτής της κατάμαυρης σάτιρας μου θύμισαν τις ταινίες του Waters και πιο πρόσφατα το υπέροχο I Love You To Death, το οποίο νομίζω ότι έχει δανειστεί αρκετά στοιχεία. Η οικογένεια του Τζιαντσίντο αποτελείται από τραβεστί, πόρνες, λωποδύτες, άτομα που στάζουν ανηθικότητα και το μόνο που μπορούν να ελπίζουν είναι η πλήρης καταστροφή! Ζουν όλοι μαζί σε ένα παράπηγμα, μια τσίγκινη παράγκα μέσα στη βρώμα, κοιμούνται ο ένας πάνω στον άλλο, δεν πλένονται ποτέ, παίρνουν απατηλά ψήγματα του «καλού» κόσμου βλέποντας βλακώδη προγράμματα και διαφημίσεις στην τηλεόραση, χωρίς καμιά αίσθηση του μέτρου και της ηθικής. Δεν έχουν καμιά διαφορά απ’ την τερατόμορφη οικογένεια του Pink Flamingos. Η τυπική αστική οικογένεια σε κατάσταση πλήρους αποσύνθεσης, η παρακμή σε όλο το μεγαλείο της. Μέσα απ’ την σάτιρα [που σε κάνει κάποιες στιγμές να αισθάνεσαι άβολα] παρουσιάζεται η τραγωδία ενός απαίσιου ανθρώπου, που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να κρύψει απ’ την οικογένειά του τα λεφτά που πήρε σαν αποζημίωση απ’ το εργατικό ατύχημα που του στοίχισε το ένα μάτι! Όταν φέρνει στην παράγκα την πόρνη ερωμένη του η οικογένειά του αποφασίζει να τον δολοφονήσει με ποντικοφάρμακο, την ώρα που γλεντάνε τα βαφτίσια του εγγονού του! Η απόπειρα ήταν αποτυχημένη κι αυτός επανέρχεται τη νύχτα, περιλούζει την παράγκα με βενζίνη και της βάζει φωτιά για να κάψει ολόκληρη την οικογένειά του! Το φινάλε είναι απλά…απίστευτο.
Ανάμεσα στους ηθοποιούς της ταινίας ήταν δύο κλέφτες [!] και αρκετοί ερασιτέχνες που υποδύονταν τη ζωή τους… Είχα καιρό να δω ταινία που να μου προκαλέσει ανάλογη φρίκη [και να απολαύσω τόσο!].
Ανάμεσα στους ηθοποιούς της ταινίας ήταν δύο κλέφτες [!] και αρκετοί ερασιτέχνες που υποδύονταν τη ζωή τους… Είχα καιρό να δω ταινία που να μου προκαλέσει ανάλογη φρίκη [και να απολαύσω τόσο!].
mhulotsnothingdays.blogspot.com
